Archive for 2024

Home Archive for 2024

𝖫'𝖨𝖬𝖯𝖮𝖱𝖳𝖠𝖭𝖹𝖠 𝖣𝖤𝖫𝖫𝖤 𝖢𝖤𝖫𝖫𝖴𝖫𝖤 𝖯𝖠𝖱𝖤𝖭𝖢𝖧𝖨𝖬𝖠𝖳𝖨𝖢𝖧𝖤 𝖭𝖤𝖦𝖫𝖨 𝖠𝖫𝖡𝖤𝖱𝖨

𝙋𝒂𝙧𝒆𝙣𝒄𝙝𝒊𝙢𝒂 𝒓𝙖𝒅𝙞𝒂𝙡𝒆 è una delle tipologie di cellule che costituiscono il legno degli alberi.

I raggi parenchimatici, all'interno di questi tessuti legnosi, svolgono diverse funzioni, tra cui il trasporto di sostanze nutritive e il deposito di riserve, inclusi l'amido e alcuni metaboliti secondari.

𝑭𝒖𝒏𝒛𝒊𝒐𝒏𝒆 𝒆𝒏𝒆𝒓𝒈𝒆𝒕𝒊𝒄𝒂:

gli alberi immagazzinano l'amido come riserva energetica nei raggi parenchimatici. Questo amido può essere convertito in zuccheri più semplici durante periodi di attiva crescita o quando l'albero ha bisogno di energia aggiuntiva.

𝙏𝒓𝙖𝒔𝙥𝒐𝙧𝒕𝙤 𝙡𝒂𝙩𝒆𝙧𝒂𝙡𝒆:

i raggi parenchimatici permettono il movimento laterale dell'acqua, dei nutrienti e delle sostanze di riserva attraverso il tronco dell'albero.

𝑪𝒊𝒄𝒍𝒐 𝒔𝒕𝒂𝒈𝒊𝒐𝒏𝒂𝒍𝒆:

durante la fotosintesi, le foglie producono zuccheri che vengono trasportati attraverso il floema e possono essere stoccati sotto forma di amido nei raggi parenchimatici per essere utilizzati successivamente.

𝙈𝙚𝙩𝙖𝙗𝙤𝙡𝙞𝙩𝙞 𝙨𝙚𝙘𝙤𝙣𝙙𝙖𝙧𝙞 𝙣𝙚𝙞 𝙧𝙖𝙜𝙜𝙞 𝙥𝙖𝙧𝙚𝙣𝙘𝙝𝙞𝙢𝙖𝙩𝙞𝙘𝙞:

Difesa e adattamento - Alcuni raggi parenchimatici possono contenere metaboliti secondari, che sono composti chimici prodotti dalla pianta ma non strettamente necessari per la sua crescita o sviluppo. Questi metaboliti possono avere funzioni difensive contro predatori o patogeni, aiutare nella regolazione della crescita o adattarsi alle condizioni ambientali.

L'accumulo di metaboliti secondari nei raggi parenchimatici può variare tra le specie di alberi e può essere influenzato da fattori ambientali, come la presenza di erbivori o la risposta a stress abiotici.

𝙎𝙤𝙨𝙩𝙚𝙜𝙣𝙤 𝙨𝙩𝙧𝙪𝙩𝙩𝙪𝙧𝙖𝙡𝙚:

i raggi parenchimatici contribuiscono anche alla stabilità strutturale del legno.

In sintesi, i raggi parenchimatici nei tessuti legnosi degli alberi svolgono ruoli chiave nella gestione delle riserve energetiche sotto forma di amido e possono anche contenere metaboliti secondari che contribuiscono alle funzioni di difesa e adattamento delle piante.

La presenza e la disposizione specifica dei raggi parenchimatici possono variare tra le specie di alberi e possono essere utilizzate nella classificazione del legno.

[Immagine: Isabel Graf, John M. Stockie]

資料來源:

Urban Tree s.a.s (La Cura e la Cultura dell'Albero)

要讓一棵樹長大，需要砍48棵樹 ?

都市綠化從來不是在比種幾棵樹，種植一棵樹好好照顧，綠化的面積可以抵 48 棵樹

「根據我的經驗，密集栽種的樹苗體型壯大數十倍時，就需要開始砍樹，否則樹木會抱怨空間太窄，活不下去。要想確保樹木能充分接受陽光照射的空間，就必須做出犧牲。因此，幾年期間強行進行砍伐，樹木間距剛開始時是一公尺，現已擴大到七公尺。也就是說，即使是粗略估算，也可知七棵樹中有六棵為之消失。」（大學入學考試中心改寫自禹鐘榮著、盧鴻金譯《樹木教我的人生課》）

▩ #數感生活｜縫隙的數學聯想 🌲 ▩

今年的學測終於結束了！在國語文寫作第二大題的題幹裡，出現了上面那一段引文。題目請同學們從引文判讀森林需要縫隙的原因，思考人生是否也需要縫隙，並且以「縫隙的聯想」為題，結合生活經驗或見聞，書寫感思與體悟。

許多老師與同學認為這道題目的發揮空間很大。不管是論說或者抒情，都有角度可以切入。我們也很樂見同學們從生活經驗中找到素材，融入在寫作裡。不過，不曉得眼尖的同學們有沒有發現：這段引文其實是一道數學問題呢！

▍行道樹與森林

我們假定作者所說「樹木間距從1公尺擴大到7公尺」是真的。那麼，為了讓一棵樹存活下來，需要疏伐多少棵樹呢？

我們經常會看到路旁的行道樹筆直排成一列，像🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳這樣，而且彼此等距。在這種情況下，如果樹距要變為7倍，那麼作者推論「7棵樹中有6棵為之消失」的確是合理的。

不過，森林裡的樹木並不只是排成一列，而是在一片寬廣的坡地上，前後左右散開來生長。假設樹木在坡地上排成正方形的格子點，像是

🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳

這樣。那麼，如果要讓樹距變成7公尺，仍然只需要疏伐6棵樹嗎？一旦畫成平面圖形，我們很容易就能看出不只這個數字。

在7行7列的49棵樹木中，只留下1棵樹的話，那麼49 - 1 = 48，總共會需要疏伐48棵樹喔！

▍三角格子森林會砍得比較少嗎？

欸可是，48棵樹，會不會砍太多了啊？有辦法留下更多樹嗎？

這問題讓我們聯想到疫情期間的社交距離。我們一方面想要跟鄰近的人保持一定距離，但又想要充分利用空間。

我們以前在研究社交距離時，曾經得到一個結果：讓鄰近的3人之間都排成正三角形，就可以在同樣的面積裡容納最多的人。我們不禁好奇：如果樹木排列在三角格子上，可以留下更多的樹嗎？

我們將樹木的位置想像成三角格子，像是

🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳

🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳

🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳

🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳

這樣。那麼，當樹距變成7公尺，會需要疏伐多少棵樹呢？這問題就需要想一下了。

【想法1】

首先，邊長為7公尺的每個正三角形內部，都含有一個邊長為5公尺的正三角形，當中有1+2+3+4+5 = 15棵樹。這15棵樹，是由3棵存活的樹包圍起來的，因此每一棵存活的樹都在一個小正三角形內承接了15 ÷ 3 = 5棵樹的犧牲。

而，一棵存活的樹，周圍有6個小正三角形；所以，一棵存活的樹至少承接了6 × 5 = 30棵樹的犧牲。

接著，每棵存活下來的樹，在7公尺外還有6棵存活的樹，而且它們彼此的連線上，都各有6棵樹需要疏伐（像是🌳❌❌❌❌❌❌🌳）。你可以想像，這6條連線中的每一條連線，都是由2棵存活的樹相連而成的，因此一棵存活的樹其實在每一條連線上都承接了6 ÷ 2 = 3棵樹的犧牲。6條連線加總起來，就是18棵樹的犧牲。

所以，假如樹木是這樣排列的話，那麼1棵樹的存活，需要30 + 18 = 48棵樹的犧牲，才能讓樹距變成7倍。

【想法2】

欸但是，換個角度想，其實三角格子不就是把方形格子推得歪一點而已嗎？根本不用那麼複雜的計算。三角格子森林需要疏伐的樹木數量，跟方形格子森林其實一樣多！

用線性代數的語言來說，把方形格子經過一個線性變換（第一行向量為(1, 0)，第二行向量為(1/2, sqrt(3)/2)），就會變成三角格子了。兩種格子之間根本就存在一個一對一對應關係！我昨天繞那麼多圈幹嘛！

原來，就算排成正三角形格子點，每棵存活的樹仍然需要48棵樹的犧牲！（謝謝讀者的指正。Ｋ編太粗心了。🤧）

▍不只浪漫，更是務實的考量

《樹木教我的人生課》用一種浪漫的筆調，寫下作者從樹木身上得到的啟發。不過，人工林的樹木密度需要妥善控制，這件事情卻是有紮實科學根據的喔！林業及自然保育署（前身為林務局）經過長期的監測與調查，證實現代的疏伐技術能讓人工林內的樹木長得更好，使更多元的樹種都能在森林裡生存，也讓可愛的山羌與野山羊能夠來到森林裡，享用美味的灌木自助餐，富含油脂與澱粉的印度苦櫧果實更是松鼠與獼猴的最愛。

疏伐，不只是為了照顧樹木，更是為了照顧一整片森林。

不過在照顧森林的同時，你也可以多來數感實驗室逛逛，避免不小心把樹木砍得太多或太少喔！🤩（但我們相信林業署的同仁都是非常認真又專業的！👍）\

資料來源:

數感實驗室 Numeracy Lab

'Z notatnika arborysty' (EDIT : English version below)

Zabezpieczanie miejsc po cięciach

"Rany drzew - Farby i maści / Tree wounds - Wound dressings"

Temat zdaje się jasny i oczywisty, coraz szerzej rozumiany wśród fachowców z branży drzewnej - farby i maści ogrodnicze nie zdają egzaminu przy zabezpieczaniu cięć na drzewach, mogą nawet zaszkodzić

Czy na pewno rozumiany ? no właśnie, jak się okazuje działają u nas dwie "szkoły" - jedna mówi o zabezpieczaniu ran i ubytków na całej powierzchni uszkodzenia (nierzadko bez względu na czas powstania rany...), druga dopuszcza użycie substancji na bazie (między innymi) fungicydu ale tylko bezpośrednio po wykonanych cięciach, jedynie obwodowo w miejscach żywych tkanek przy dużych średnicach ran i jedynie w uzasadnionych przypadkach (wysokie ryzyko dostępu patogenu z uwagi na warunki środowiskowe i zły stan fitosanitarny drzewa).

Problem w tym, że żadna ze "szkół" nie daje swoim uczniom do ręki konkretnych argumentów za, lub przeciw

Cała dyskusja najczęściej opiera się na informacjach z etykiety środka (zapewnieniach producentów o skuteczności specyfiku...), badaniach których nikt nie jest w stanie przytoczyć (żadna ze stron dyskusji...), własnym doświadczeniu oraz zaleceniach dla wykonawców przekazywanych od klienta...

Ok, kilka faktów (w odpowiedzi na krążące mity)

• drzewa nie "goją" uszkodzeń ani się nie leczą - podczas wzrostu drzewa minimalizują ryzyko zasiedlenia przez patogeny poprzez tworzenie suberyzowanego drewna - korka, którego właściwości fizyczne i chemiczne skutecznie izolują żywe tkanki przed wpływem czynników zewnętrznych. Korek się nie regeneruje. Taka sama strategia została przez nie wypracowana w przypadku utraty kory i odsłonięcia aktywnych tkanek - drzewa izolują uszkodzenia poprzez aktywację mechanizmu CODIT w miejscu uszkodzenia. Tak więc żadne maści ani farby nie pomagają w, ani nie leczą drzew ! Tkanki drzewne się nie regenerują. Ich ochrona przypada tworzącemu się na brzegach uszkodzenia kalusowi,

• pokrycie uszkodzonych obszarów farbą hamuje procesy oksydacyjne, co z kolei ogranicza kompartmentalizację tkanek i rozwój kalusa

• istnieją liczne badania prowadzone przez zespoły naukowców na całym świecie, dowodzące o braku skuteczności a nawet szkodliwości zabezpieczania miejsc po cięciach. Niektóre z nich (badania) trwały przez 13 lat (sic!) i/albo obejmowały setki doświadczeń prowadzonych na wielu gatunkach drzew;

https://www.researchgate.net/....../254219227_Wound......

https://www.tandfonline.com/....../01140671.1997......

jest tego sporo więcej...

• stosowanie farb, maści i emulsji których większość z nich powstaje na bazie substancji ropopochodnych, uszkadza naturalne procesy kompartymentalizacji poprzez zmianę właściwości fizyko/chemicznych tworzących się barier, a w szczególności bariery 4 CODIT, tworzącej się na powierzchni rany (przykłady w galerii),

• bardzo często smarowidła te tworzą nieprzepuszczalną powłokę o właściwościach hydrofobowych pozostającą przez lata w miejscu jej nałożenia - niestety działa to w dwie strony, pod powłoką (czyli tam gdzie nie widać...) powstają na skutek tworzenia się optymalnych warunków wodno/powietrznych w drewnie, idealne okoliczności do rozwoju grzybów. Krótko mówiąc, woda wsiąka, ale nie odparowuje, jest dostęp dla tlenu, zarodniki grzyba przenoszone są przez ptaki, owady lub dostają się one do wnętrza poprzez pęknięcia powstałe w powłoce i zaczyna się inwazja grzyba, który w optymalnych dla siebie warunkach przełamuje barierę 4 CODIT i penetruje tkanki wewnątrz pnia i konarów (przykłady w galerii).

• powłoka z farby uniemożliwia powstawanie kalusa powierzchniowego, który tworzy się na powierzchni uszkodzenia (to jest bardzo ważne dla drzew w wielu przypadkach),

• cyt. "Malowanie miejsc po cięciach ma dużą funkcję estetyczną, w szczególności w starych zabytkowych parkach i przy drzewach pomnikowych" Naprawdę ? ale tak, spotkałem się kilkukrotnie i z takim argumentem....

W powyższych i innych dostępnych w sieci opracowaniach można znaleźć informację o skutecznym działaniu farb i maści - np w przypadku ograniczania rozprzestrzeniania się zarodników powodujących więdnięcie dębu (niska skuteczność, ale jednak), albo w przypadku chorób wirusowych i bakteryjnych drzew owocowych (rak bakteryjny drzew owocowych). Ale to tyle

Zapraszam wszystkich do rzeczowej, popartej argumentami dyskusji - nie skreślam z zasady doświadczenia praktyków i teoretyków, o ile potrafią oni uzasadnić swoje racje. Niewykluczone że wszyscy się czegoś tutaj nauczymy

-------------------------------------------------------------------------

Eng.

'From the arborist's notebook'

Securing places after cuts

"Tree wounds - Wound dressings"

This topic seems clear and obvious to all more and more widely understood among professionals in the arboricultural profession - paints and wounds dressings do not pass the exam when securing cuts on trees, they can even hurt them.

Is it really understandable?? well, as it turns out, we have two schools of conduct in the case-

one talks about securing wounds and cavities over the entire surface of the damage (often regardless of the age of the wound...),

the other allows the use of substances based on (among other things) fungicide, but only immediately after the cuts were made, only peripherally in places of living tissues with large wound diameters and only in justified cases (high risk of pathogen access due to environmental circumstances and poor phytosanitary condition of the tree).

The problem is that none of that "schools" gives their students specific arguments for, or against

The whole discussion is most often based on information from the product's label (producer's assurances about the effectiveness of the product ...).

Ok, here are some myths and facts about trees & paint ;

Myth no 1 – „Trees heal their wounds and themselves”

Trees don't heal their wounds or themselves - during tree growth, they minimize the risk of colonization by pathogens by creating suberized wood - cork, whose physical and chemical properties effectively isolate living tissues from external factors. Cork does not regenerate and do not heal a tree.

By the way, the same strategy has been developed by them in the case of loss of bark and exposure of active tissues - trees isolate wound by activating the CODIT mechanism at the site of damage. So no wound dressings or paints help or heal trees ! Wood tissues do not regenerate. Wound protection falls to the callus forming on the edges of the damage.

Myth no 2 – “Wound dressings and paints are breathable and help wounds heal faster”

Covering damaged areas with paint inhibits oxidative processes, which in turn limit the development of callus and compartmentalization.

There are numerous studies conducted by teams of scientists around the world, proving the lack of effectiveness and even harmfulness of securing places after cuts. Some of them (research) lasted for 13 years (sic!) and/or included hundreds of experiments conducted on many species of trees;

https://www.researchgate.net/.../254219227_Wound...

https://www.tandfonline.com/.../01140671.1997.9513983...

there's a lot more to it...

Myth no 3 – „Wound dressings and paints accelerate callus development”

Use of paints, ointments and emulsions, most of which are based on petroleum-derived substances, damages the natural processes of compartmentalization by changing the physico/chemical properties of the emerging barriers. In particular the 4 CODIT barrier that forms on the surface of the wound (examples in the gallery). Very often these spreads create an impermeable coating with hydrophobic properties that remains for years in the place of its application - unfortunately, it works both ways - under the coating (i.e. where you can't see ...) they are created as a result of the fusion of optimal water / air conditions in the wood, ideal circumstances for the growth of fungi.

In short, water soaks in but does not evaporate enough, there is oxygen access, fungal spores are carried by birds, insects or get inside through cracks in the coating. Colonization of the fungus which in optimal conditions breaks the 4 CODIT barrier and penetrates the tissues inside the trunk and branches, begins (examples in the gallery).

The paint coating also often prevents formation of surface callus, that forms on top of the damage (this is very important in many cases for trees).

Myth no 4 - quote. "Painting places after cuts has a large aesthetic function, especially in old historic parks and monument trees"

Really? but yes, I have met several times with such an argument....

In the above and other studies available on the web, you can find information about the effective action of paints and wound dressings - e.g. in the case of limiting the spread of spores causing white oak wilting (low efficiency, but still), or in the case of viral and bacterial diseases of fruit trees (bacterial canker of fruit trees ).

But that's it

Not much more when it comes to trees, especially mature and old trees.

Whit this post, I invite everyone to a substantive discussion, supported by arguments - I do not delete experience of practitioners and theoreticians as a rule, as long as they can justify their arguments.

It is possible that we will all learn something here

資料來源:

Arboryści ·